Hè, hè.. eindelijk weer toegang tot de beschaving via internet. DIe Amerikanen moeten toch wat aan hun bereik doen.

Maandag hebben we de nacht door gebracht in Needles, midden in de woestijn. Het was bloedheet, maar wel een bijzondere ervaring. Tijdens de weg er naartoe hebben we een stukje van de oude Route 66 mee gepakt, hier hadden we echt het gevoel midden in het wilde Westen te zijn. (Of op de set van Breaking Bad)

Ongeveer 2 uur voordat we bij onze bestemming aan zouden moeten komen stuitten we op een wegversperring. Onze navigatie gaf een alternatieve route aan, maar na een half uur deze route te hebben gevolgd stopte het asfalt ineens. Toen voelde het helemaal alsof we in de middle of nowhere waren, en met geen calamiteiten service van onze camper verhuurmaatschappij op onverharde wegen zijn we maar weer omgedraaid.

De dag daarna zijn we vertrokken richting de Grand Canyon. Op de weg hier naartoe zijn we een klein stukje om gereden via het plaatsje Oatman; een voormalig goudzoekersplaatsje dat nu is ingericht op toeristen en waar een kudde ezels vrij rond loopt. David had meteen een klik met een van hen en heeft hem met veel moeite achter moeten laten.

Bij de Grand Canyon aan gekomen zijn we direct op de shuttle bus gestapt om de Canyon te bekijken. Het is waar wat iedereen zegt die er geweest is: het is onmogelijk om de grootsheid op een foto vast te leggen. Wat is dit waanzinnig groots en mooi! We stonden hier op een natuurcamping, dus zonder water (behalve in de tank van de Camper dan) en elektriciteit. We zaten hier midden in het bos en in eens kwam er een kudde herten over onze campeerplaats heen gewandeld.

Hoewel deze camping helemaal back-to-basic was hadden we gelukkig wel de beschikking over een BBQ. Dus toen het vuur eenmaal opgestookt was hebben we lekker Amerikaanse steak gebakken en Marshmallows geroosterd.

Vandaag zijn we verder gereden naar Bryce Canyon. Onderweg hebben we een tussenstop gemaakt bij Horseshoe Bend. Dit is een uitloper van de Grand Canyon waar de Colorado River doorheen loopt. Dit was uiteindelijk nog mooier dan de Grand Canyon zelf. We hebben er uiteindelijk al 2180 kilometer op zitten, dus David rijdt met de camper alsof hij nooit anders gedaan heeft, en we hebben er nog 1600 voor de boeg.

Morgen gaat Deborah Bryce Canyon te paard verkennen en daarna vertrekken we richting Zion National Park.